Seksueel wangedrag door hulporganisaties
Het probleem erkennen en verhelpen
20 februari 2018
Op 9 februari daverde de internationale hulpverleningswereld op zijn grondvesten toen de Britse krant The Times de beschuldigingen uitte dat in 2010 medewerkers van Oxfam Groot-Brittannië (OGB) in Haïti seksfeestjes organiseerden met prostituees, zich schuldig maakten aan grensoverschrijdend gedrag, machtsmisbruik en fraude, waarbij hun baas, de Belg Roland Van Hauwermeiren, het slechte voorbeeld gaf.
Waardig ontslag
Van Hauwermeiren bleek trouwens niet aan zijn proefstuk. Op een eerdere missie in Tsjaad had hij ook seksuele relaties met prostituees aangeknoopt.
In een open brief aan VTM minimaliseert Van Hauwermeiren zijn gedrag, en ontkent dat hij ooit betaald heeft voor seksuele betrekkingen. Maar newsmonkey meldt dat in een intern rapport van OGB uit 2011, dat op 19 februari publiek werd gemaakt, staat dat Van Hauwermeiren wel degelijk prostituees ontving in zijn woning. De beschuldigingen van machtsmisbruik en fraude werden er niet in bevestigd.
De man nam toen zelf ontslag, wat door OGB gefaseerd en waardig aanvaard werd, uit erkenning voor zijn aanzienlijke bijdrage, en uit angst voor mogelijke ernstige gevolgen voor het imago van Oxfam.
Susan Warner (CC BY-NC-ND 2.0)
Hoe antwoordt de ngo-wereld?
MO* vraagt aan tien experts uit die wereld wat er nu moet gebeuren om het imago van de hulpverlening weer op te poetsen. Dat zal in ieder geval geen gemakkelijke klus zijn, want als ontwikkelingswerkers slachtoffers van oorlog, geweld en rampen moeten beschermen, maar misbruik maken van hun positie, dan is het vertrouwen helemaal zoek. Het vertrouwen van de overheid, van de publieke opinie – waar die organisaties geld van krijgen – , maar vooral van de slachtoffers die ze moeten beschermen.
Een van de oplossingen ligt in het erkennen van het probleem en voldoende inspanningen doen om het te voorkomen en te verhelpen.
Angst
Dat gebrek aan vertrouwen is volgens Doorbraak de oorzaak dat veel ontwikkelingsprojecten op de klippen lopen. Dat durft de hulpverleningswereld niet luidop te zeggen uit angst om hun donorgeld te verliezen. En dat is niet juist, want ontwikkelingswerk is mensenwerk, en mensen maken fouten. Ook hier: het erkennen van die fouten en ze adequaat aanpakken zou veel leed kunnen verhelpen.
Artikels
newsmonkey: Oxfam maakt intern rapport over seksschandalen openbaar: “Belgische ex-directeur ging wel naar prostituees”
Hier vind je het opdrachtenblad als Word-document en als PDF-bestand.
Hier vind je meer informatie over Media.21
Discussiepunten
- Over welk wangedrag wordt er precies gesproken in het interne rapport van Oxfam?
- Hoe pakt Oxfam die problemen aan?
- Wat zijn volgens jou mogelijke oorzaken, of verklaringen (niet hetzelfde als verontschuldigingen) van dit wangedrag?
- Heb je zelf, of hebben je ouders, ooit al een hulpverleningsorganisatie zoals Oxfam gesteund? Zou je het na deze berichten (opnieuw) doen? Waarom (niet)?
- Maakt iedereen die als hulpverlener een liefdesrelatie aangaat zich per definitie schuldig aan ‘seks met slachtoffers’? Waarom (niet)?
- Moeten subsidies (geld van de overheid) voor hulpverleningsorganisaties meteen worden ingetrokken in geval van seksueel wangedrag?
- Of horen hulpverleningsorganisaties helemaal niet gesubsidieerd te worden?
- Zou jij begrip hebben voor een organisatie die je gesteund hebt, als die niet alleen openlijk communiceert over de successen, maar ook over falingen en mislukkingen?
Bijkomende artikels: